Bugun bır kez daha sora sora bagdat bulunur ılkesıne sadık kaldık.Bız 3 kafadar butun herseyı arkamızda bırakıp acılara dus kırıklıklarına restı cekıp kendımızı Beyazıta attık.Buram buram tarıh kokan ve turkten baska herkesın bulundugu 7'den 70'e dil zenginligin yasandigi sokaklarda bi saga bi sola bakip insanlik nereye gidiyor diye dusunurken bir baktik ki yokus asagui gidiyor.Bizde bundan yola cikarak Yokus Asagi Yardirma felsefesini olusturup,beyazit-cemberlitas-gulhane-sirkeci-eminonu...-kabatas-besiktasin butun yokuslarini gezdik.Daha dogrusu Beyazittan baslayip asagi dogru yagdirdik.Eminonunde durup arkadaslarla balik ekmek yemek,bedavaya cay icmek super geldi.ondan sonra kopruden baslayip hayatimizda hic gitmedigimiz galatanin kapisindan gecip aval aval bakindiktan sonra Galatadan beyoglu-taksime gecildigini ogrendik.Megerkine turistlerden daha yabanciymisiz sehrimize.Yane onlarin kaybolurum diye korkmasi gerekirken biz korkumuzdan az kalsin turistlere yer soracaktik.Yane o derece cahaliz :P Saka bir yana ailelerimizin izin vermedigi icin ne kadar guzel olan yerleri kesfedememisiz.Yani bunda ailelerin sucu da yok toplumun sucu var.Ornegin bir kiz dershaneye giderken bomba kurbani olabiliyor vs. vs. Ama bugun o ailelerimizden kacarak avrupa yakasini tamamiyla gezdik diyebilirim.Ve o kadar guzeldiki..Aylardan sonra Ilk defa yasadigimi hissettim.Korkma duygusu,heyecan,adrenalin,bol bol kahkaha hepsi vardi.Sinav stresini,yasadigimiz acilari bir sureligine olsada unuttuk.SOn duragimiz olan findiklida denize karsi oturup caylarimizi icerken bir seyi ogrendik:Hayat bu kadar aciya,sikintiya,uzuntuye degmeyecek kadar , neseli ve cok guzel.Bugun bir resim gordum ben balik ekmegimi yerken rahat rahat,gozlerinde hala umut olup bana yaklasan cocuk Elindeki bos kutuyu gosterip ona yardim etmemi isteyince biraz utandim acikcasi.O cocugun bu yasta cektigi acilar ve benim her zaman cektigim sacma sapan acilar benim yasama sevincimi sondururken o cocugun gozunde o kadar buyuk bir isik vardiki..Cektigim acilarin o kadar onemli olmadigini,kendimi dunyanin merkezi haline getirdigimi farkettim.Bence herkesin durup acilarinin o kadar onemli olup olmadigini dusunmesi lazim..Zaten bu dunyada 2 seyin caresi yok:1-saglik 2-olum.Gerisinin hepsi teferruattan ibaret.
En ufak seyden bile mutlu olmayi bilin..Ne olursa olsun yuzunuzdeki tebessumu kaybetmeyin :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder