Bu sarki tam benlik.gecmiste gercekten cok deger verdigim biri icin kendimi harap etmistim.Onun yaptigi ise sadece her gun yalanlar soyleyip bana umut vermekti.Tabi ben bunu anlamayacak kadar ask sarhosu ve saftim.O zamanlarda kendimi taniyamiyordum.Herkesin basina gelmistir bu olay.Kendinize surekli sorarsiniz "hic mi birsey hissetmedin" yada "niye ben" diye devam eder.Kendimi toplayana kadar bayagi bi zaman gecmisti.Heleki hayatimin en onemli zamaninda bu olayi yasamam beni bitirdi.Bu zaman YGS zamani malesefki.Bu sene ikinci girisim.Gecen sene aptal gibi tercih yapmamistim.Neyse konumuz bu degil.:))
Ben ki herseye guclu durmaya calisan birisi olarak bu aptal durumda cokmustum.Depresyon kendini begenmeme soyutlanma.. Bunlarin hepsi o insan yuzundendi ama o ne yapti hayatina devam etti benle konusup beni daha da incitti.Benden sevdigi kiz hakkinda tavsiyeler istedi Hemde benim onu sevdigimi bile bile..Iste boyle hayatimiza boyle serefsizlerde cikiyor malesef.Bizim burda yapmamiz gereken boyle insanlari hayatimizdan mumkun oldugunca uzaklastirmak . Yoksa donusu olmayan ask acisi tuneline girersiniz ve ordan cikmak cok uzun bi sure alir.Ben girdim ve bayagi uzun ugraslar sonunda cikabildim.Allah kimseyi oraya dusurmesin.Inanki hic guzel bir yer degil  :))